Gdzie wyznaczyć granicę zdrowego rozsądku automatyzacji?
Automatyzacja – słowo wytrych ostatniej dekady. Coraz więcej automatyzujemy: produkcję, sprzedaż, marketing, procesy. Wkrada się ona niepostrzeżenie do naszego życia prywatnego, zawodowego, ba... zaczyna wdzierać się do świata naszych dzieci i rodziców. Zewsząd otaczają nas roboty. Kiedy zaczniemy obawiać się przyszłości rodem z powieści Philipa K. Dicka?
Przeglądasz produkty w Google, a chwilę później reklamy danej marki lub jej produktu są wszędzie: na twojej ścianie Facebooka, w skrzynce mailowej, w portalu internetowym, w aplikacji z muzyką. Wszędzie. Pytanie brzmi, czy i kiedy cyfrowy kontakt nas przytłoczy?
Amerykańscy naukowcy odkryli, że...
Powyższe zdanie to oczywiście żart. Nie zmienia to faktu, że naukowcy zgadzają się co do jednego – jesteśmy bardzo słabo przygotowani na zalew bodźców, z którymi mamy do czynienia. Co więcej, nie jesteśmy gotowi na to, by rozmawiać z robotami. Świat, który stworzyliśmy, zaczyna momentami przerastać moce przerobowe naszych neuronów, a to prowadzi nas w stronę przepaści. Istnieje bowiem ryzyko, że wraz z obciążeniem informacjami staniemy się mniej twórczy i empatyczni.
Empatia to taka zupa z Azji
Empatia jest jednym z podstawowych czynników relacji międzyludzkich. Bez niej nie stworzymy udanych więzi, nie zbudujemy też korzystnego gruntu pod biznes. To główny problem firm skuszonych rozbudowaną i drastyczną cyfrową transformacją. W momencie kiedy przedsiębiorstwa zaczęły budować zautomatyzowane procesy, zatraciły pewną wyjątkowość i bliskość z klientami lub użytkownikami, typową dla relacji międzyludzkich, tzw. H2H.
Cyfrowe i zautomatyzowane komunikaty dostarczane do nas „bez pośrednictwa człowieka” powodują pewnego rodzaju przytłoczenie. Podobnie jest z wiadomościami w portalach informacyjnych, które przeplatają newsy ważne i śmieszne, okraszone chwytliwymi leadami. Nagłówek to zwykle tyle, ile przeczyta przeciętny czytelnik. A i tak nawet najciekawszy tytuł może wydawać się nudny lub obojętny.
Dlaczego tak się dzieje? Dlatego że umysł stara się neutralizować stres wywołany zbyt dużą ilością bodźców (zwłaszcza tych zdehumanizowanych). Przechodzi w tryb awaryjny i skraca obieg informacji. Nasz płat przedczołowy, ewolucyjnie młodszy organ odpowiedzialny za empatię, altruizm i tolerancję, zostaje poniekąd odcięty. Jaki jest tego efekt? Zobojętnienie. Nie obchodzi nas nic, co nie dotyczy personalnie nas samych.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 86% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
