BPMN uniwersalnym językiem biznesu: bramka „równoległa” – jej właściwości i zastosowanie

Niniejszy artykuł jest kontynuacją poprzedniego opracowania dotyczącego bramek logicznych w BPMN 2.0 i nawiązuje do kolejnej bramki, która pojawia się w logice modelowania procesów biznesowych, czyli bramki „równoległej”.

Bramka równoległa, podobnie jak bramka „albo” oraz „lub”, może występować w modelu procesu biznesowego w podwójnej roli, tj.:

• bramki decyzyjnej,
• bramki scalającej.

przypadku omówionych już wcześniej bramek, ta równoległa służy do reprezentacji logiki modelu przy budowaniu choreografii, czyli złożonych fragmentów procesu biznesowego. W takim przypadku wymagane jest stosowanie warunkowania, które wpływa na kierunek przepływu pracy lub jej podziału.

W notacji BPMN 2.0 bramka równoległa jest reprezentowana przez równoległobok foremny ze znakiem plus (Rysunek 1).

Cechy bramki równoległej

Podstawową cechą bramki równoległej jest działanie logiczne, które zgodnie z zastosowanym trybem bramki działa dwojako, tzn.:

• w przypadku wykorzystania bramki równoległej jako bramki decyzyjnej – a dokładniej bramki typu rozdziel – logika jej funkcjonowania zakłada, że bramka kieruje pracę, czyli żeton, do wszystkich ścieżek wychodzących; oznacza to, że w przypadku dwóch ścieżek żeton, który wpada do bramki, zostanie podzielony na dwa żetony, a następnie przekierowany do dwóch zaprojektowanych ścieżek wychodzących;
• w przypadku wykorzystania bramki równoległej jako bramki scalającej logika jej działania będzie polegała na tym, że bramka będzie „czekała” na wykonanie wszystkich ścieżek poprzedzających bramkę; oznacza to, że cały proces będzie „oczekiwał” do momentu, w którym wszystkie żetony znajdą się „w bramce” scalającej typu równoległego.

Znaczenie w choreografii

Na Rysunku 2 przedstawiono działanie bramki równoległej jako rozdzielającej, a na Rysunku 3 jako scalającej.