Audyt wewnętrzny jako niezależna i obiektywna działalność prowadzona w celu wniesienia do organizacji wartości dodanej
O audycie wewnętrznym mówi się i pisze w Polsce bardzo dużo. Jest to niewątpliwie efekt rosnącego zainteresowania tym zagadnieniem w kręgach zarówno gospodarczych, jak i związanych z administracją publiczną. Zainteresowanie audytem wewnętrznym jest również wynikiem zmian zachodzących na świecie – także w Polsce – w związku z regulacjami oraz zaleceniami dotyczącymi ładu korporacyjnego.
Istnieje obecnie wiele definicji audytu wewnętrznego, formułowanych przez organizacje zrzeszające audytorów wewnętrznych. Mimo że różnią się one pewnymi elementami, mają zasadniczy element wspólny: audyt wewnętrzny to niezależna, obiektywna działalność o charakterze weryfikacyjnym i doradczym, prowadzona w celu wniesienia do organizacji wartości dodanej. Ponadto audyt wewnętrzny wspiera organizację w osiąganiu jej celów przez systematyczne i metodologiczne podejście do oceny i poprawy efektywności procesów zarządzania ryzykiem, kontroli oraz zarządzania organizacją.
Punktem wyjścia dla audytu wewnętrznego jest analiza ryzyka, będąca dla audytora swoistym drogowskazem na polu organizacji. Obejmuje ona oszacowanie ryzyka oraz zarządzanie ryzykiem. Są to różne fazy procesu podejmowania decyzji, bazującego na ryzyku. Oszacowanie ryzyka to metoda identyfikacji i pomiaru ryzyka. Zarządzanie ryzykiem to podejmowanie czynności w celu minimalizacji ryzyka. Podstawowymi celami analizy są:
- identyfikacja czynników ryzyk występujących w organizacji i jej otoczeniu oraz ich klasyfikacja ze względu na znaczenie,
- ustalenie poziomu ryzyka w poszczególnych procesach realizowanych w organizacji.
Analiza ryzyka pozwala m.in. na sporządzenie planu audytów.
Po zakończonej analizie ryzyka – mając plan audytów, a tym samym wskazane procesy, które będą przedmiotem prac audytorskich – audytorzy wewnętrzni opracowują w formie pisemnej program zadania audytowego, pozwalający na osiągnięcie założonych celów. Program zadania audytowego powinien określać procedury wymagane przy identyfikacji, analizie, ocenie oraz sporządzaniu dokumentacji podczas realizacji prac. Program winien zostać zaaprobowany przed rozpoczęciem prac, a wszelkie poprawki niezwłocznie przedstawione do zatwierdzenia kierownikowi komórki audytu wewnętrznego. Programy audytu, powszechnie stosowane przy szczegółowym planowaniu prac audytorskich, mają liczne walory uzasadniające potrzebę ich przygotowywania. Można wymienić następujące zalety programu zadania audytowego:
- jest narzędziem umożliwiającym planowanie każdego etapu pracy, sprawowanie nadzoru i kontroli przez koordynatora audytu,
- stanowi główną wytyczną dla przeprowadzania danego zadania audytowego,
- stanowi podstawę sumarycznego dokumentowania rzeczywiście wykonanych prac,
- pomaga w zapoznaniu się przez kolejnych pracowników audytu z istotą poprzednio wykonanych prac,
- jest pomocnym narzędziem w szkoleniu niedoświadczonych członków personelu.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 82% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.