NPV w wycenie różnych rodzajów inwestycji – wady i zalety
W codziennej analizie finansowej możemy napotkać wiele modeli służących do wyceny różnych klas aktywów finansowych. Jednym z nich jest NPV (Net Present Value – wartość bieżąca netto). Model ten przy zastosowaniu stopy dyskontowej pokazuje nam, jaką wartość w bieżącym momencie będą miały przyszłe przepływy finansowe netto z inwestycji bieżącej jutro.
Z zagadnieniem zmiany wartości pieniądza w czasie mamy do czynienia już od starożytności, kiedy to po raz pierwszy rozpoczęto pożyczanie pieniądza na procent. W latach 30. XX w., w efekcie wielkiego kryzysu ekonomicznego, teoria ta została wyposażona w poważne narzędzia matematyczne dzięki Irvingowi Fisherowi i książce „Teoria stopy procentowej”.
Model (DCF korzystający ze wskaźnika NPV) jest jednym z kilku uznanych modeli wyceny aktywów finansowych i ma szerokie zastosowanie. W rozszerzonej wersji oparcie znajduje się m.in. w przepisach dotyczących wyceny funduszy inwestycyjnych w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych (art. 30 ust. 1 pkt 1).
W założeniu model ma nam pokazać, czy w określonych przez nas warunkach i przy zakładanej stopie dyskonta nasza inwestycja jest racjonalna, a zdyskontowane przepływy pieniężne są na tyle atrakcyjne, że przewyższają alternatywną inwestycję kapitału.
Gdzie:
NPV – wartość bieżąca netto,
CFt – przepływy gotówkowe netto,
r – stopa dyskontowa,
Io – nakłady początkowe,
t – kolejny okres inwestycyjny.
Wzór jest bardzo prosty i łatwo się go oblicza, w szczególności przy zastosowaniu dedykowanych funkcji w Excelu. Jakie wartości może przyjmować wyżej wymieniony wskaźnik?
Jeżeli NPV > lub = 0, to inwestycja jest sensowna ekonomicznie i inwestor co najmniej nie straci, uwzględniając zmianę wartości pieniądza w czasie. Przy takich wartościach wskaźnika należy uznać inwestycję za opłacalną.
Jeżeli NPV < 0, to inwestor po zaangażowaniu w inwestycje, przy założonej stopie dyskonta, uszczupli swój majątek, to znaczy, że model jednoznacznie wskazuje na to, że nie warto angażować się w dane inwestycje kapitałowe.
Zalety i ograniczenia modelu
Model jest użyteczny, ponieważ uwzględnia zmianę wartości pieniądza w czasie, co nie ma miejsca przy zastosowaniu statycznych modeli wyceny papierów wartościowych. Ma to zasadnicze znaczenie przy szacowaniu przyszłych zdarzeń, w których mamy szansę porównać potencjały inwestycji alternatywach, w szczególności przy zastosowaniu stopy wolnej od ryzyka (zazwyczaj przyjmuje się do takiej wyceny oprocentowanie skarbowych papierów dłużnych, bonów, obligacji etc.), a także możemy dokonać porównania średniorocznych stóp zwrotu dla całego indeksu dużych, małych i średnich przedsiębiorstw z GPW, jak również do poszczególnych branż.
Kolejną zaletą jest uwzględnienie wszystkich przepływów pieniężnych związanych z inwestycją w dany papier wartościowy. Metody stabilne określają bieżącą wartość przedsiębiorstwa bez uwzględniania przepływów inwestycyjnych.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 69% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
