Elastyczność NPV
Obok takich mierników jak wewnętrzna stopa zwrotu (IRR), zmodyfikowana wewnętrzna stopa zwrotu (MIRR) i zdyskontowany okres zwrotu nakładów inwestycyjnych (DPP), metoda NPV pozwala na ocenę, czy dany projekt jest opłacalny oraz pozwala porównać alternatywne warianty projektów i wybrać najlepszy z nich.
Miara NPV (Net Present Value), czyli wartość obecna netto, jest jedną z najszerzej stosowanych miar oceny efektywności projektów inwestycyjnych. Należy do grupy tzw. wskaźników dyskontowych, które w swojej konstrukcji uwzględniają rachunek pieniądza w czasie oraz do kalkulacji przyjmują tzw. wolne przepływy pieniężne, unikając w ten sposób błędów wynikających z tzw. ułomności danych księgowych. Co do zasady, wskaźniki te powinny obejmować cały okres funkcjonowania przedsięwzięcia.
NPV definiowana jest jako wielkość różnicy między sumą zdyskontowanych stopą kosztu kapitału przyszłych wolnych przepływów pieniężnych netto – planowanych do osiągnięcia w przyszłości – a wartością bieżącą inwestycji ogółem. Najpowszechniej stosowanym wzorem na wartość obecną netto jest:
gdzie:
CFt – przepływy pieniężne związane z funkcjonowaniem przedsięwzięcia w kolejnych latach okresu obliczeniowego,
N – globalne nakłady inwestycyjne (najczęściej uznaje się, że nakłady inwestycyjne ponoszone są w tzw. okresie zerowym, stąd wskaźnik dyskonta równy jest 1),
r – stopa dyskonta,
t – 0, 1, 2... n – kolejne lata.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 89% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.