Działalność B+R w sektorze technologii informatycznych
IT jest dziedziną, która nieustannie ewoluuje, jednak ze względu na specyfikę działań prowadzących do wprowadzenia innowacji, polegającą w przeważającej mierze na pracy, której rezultaty są niematerialne, niezwykle trudno określić, które działania realizowane w IT stanowią działalność badawczo-rozwojową (B+R), a które są regularnymi działaniami o charakterze nieinnowacyjnym.
Aby stwierdzić czy dane działania z zakresu IT mogą zostać zakwalifikowane jako prace B+R, należy wziąć pod uwagę definicję wyznaczoną przez OECD, zgodnie z którą za działalność badawczo-rozwojową uznać można działania w zakresie przetwarzania informacji w nowych dziedzinach, jak tworzenie nowych systemów operacyjnych, czy opracowanie nowego języka oprogramowania, a także rozwój nowych aplikacji oraz znaczące ulepszenia istniejących już systemów operacyjnych i programów aplikacyjnych.
Stanowisko Ministerstwa Finansów
Przy ustaleniu, czy dana działalność może się zaliczać do działalności badawczo-rozwojowej wskazanej w art. 4a ust. 26 updop, pomocne są objaśnienia Ministerstwa Finansów wydane dnia 15 lipa 2019 r. i dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (dalej: „objaśnienia MF”).
Zgodnie z pkt. 31 objaśnień MF: „ustawodawca użył, ale nie zdefiniował w ustawie o CIT i ustawie o PIT, pojęć spoza ustaw podatkowych na potrzeby pełnego zrekonstruowania definicji działalności badawczo-rozwojowej, mającej znaczenie dla zastosowania przepisów podatkowych. Dotyczy to nie tylko stosowania omawianej preferencji IP Box, ale i obowiązującej w polskim systemie prawa podatkowego ulgi badawczo-rozwojowej. W konsekwencji kryteria działalności badawczo-rozwojowej: (i) twórczość; (ii) systematyczność oraz (iii) zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – powinny być rozumiane na gruncie ustawy o CIT oraz ustawy o PIT tak, jak są rozumiane zgodnie z ich językowym znaczeniem w świetle aktów prawnych, do których odwołuje się ustawodawca w ww. ustawach podatkowych. Wyżej wymienione kryteria muszą być spełnione kumulatywnie, aby uznać daną działalność za działalność badawczo-rozwojową”.
Wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej:
- twórczość,
- systematyczność,
- zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Twórczość
Zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów:
- „33. (...) Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
- 34. Orzecznictwo wyjaśnia również, że przez działalność twórczą należy rozumieć działalność, której rezultat powinien:
- być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (między innymi niezależnie od sposobu wyrażenia), przez co należy rozumieć jego uzewnętrznienie, oraz możliwość wyodrębnienia, gdy stanowi część większej całości, mającej charakter zbiorowy;
- mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności;
- mieć charakter oryginalny (wnosić obiektywnie nową wartość; stanowić „nowy wytwór intelektu”), przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (tj. rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło).
Wobec powyższego, o twórczym charakterze działalności możemy mówić, gdy podmiot tworzy innowacyjne rozwiązanie, które w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących u podatnika, a rezultat działalności powinien być odpowiednio określony i mieć charakter zarówno indywidualny, jak i oryginalny.”
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 76% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.