Rezerwa - ujęcie księgowe i biznesowe

Jesteśmy jeszcze w trakcie okresu sprawozdawczego, część przedsiębiorców dzięki rozporządzeniu ministerstwa finansów ma wydłużony termin na złożenie sprawozdania finansowego. W bieżącym roku, tak jak w poprzednim, ze względu na pandemię postanowiono przedłużyć okres sprawozdawczy o 3 miesiące i czas na sporządzenie sprawozdań jest do 30 czerwca 2022 r. Stąd temat artykułu jest obecnie jak najbardziej na czasie.

Rezerwa w ujęciu praktycznym

Ustawa o rachunkowości (art. 35d), a także Krajowy Standard Rachunkowości nr 6 i Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 37 ściśle określają obowiązek tworzenia rezerw. Nie jest to dość dowolne działanie jednostki, kierownik jednostki musi podjąć taką decyzję wraz z działem rachunkowym. W kwestiach regulacyjnych wywiera się duży nacisk na ostrożnościowe podejście do kwestii rezerw, tak żeby nadmiernie nie nadwyrężać wyniku finansowego jednostki. Co to jest rezerwa? Zgodnie z art. 35d UoR rezerwy tworzy się na pewne lub o dużym stopniu prawdopodobieństwa zdarzenia przyszłe, które w przyszłości mogą powodować konieczność poniesienia wydatków z majątku jednostki. Ważna jest również możliwość ich wiarygodnego oszacowania, w szczególności, jeżeli dotyczą bieżących transakcji, w tym udzielonych gwarancji, poręczeń i operacji kredytowych, bądź też skutków postępowania sądowego. Drugim obszarem, według ustawy o rachunkowości, jest tworzenie rezerw związanych z toczącym się postępowaniem restrukturyzacyjnym jednostki. Ustawa jasno określa, że takie rezerwy należy stworzyć, jeżeli jednostka jest zobowiązana do przeprowadzenia takiej procedury lub zawarła już umowę z doradcą restrukturyzacyjnym, lub plany restrukturyzacji w wiarygodny sposób pozwalają oszacować wielkość przyszłych zobowiązań. Rezerwy ujmujemy odpowiednio w określonych pozycjach rachunku wyniku, takich jak pozostałe koszty operacyjne, koszty finansowe czy też straty nadzwyczajne (aktualnie brak takiej pozycji w formatach sprawozdawczych firm z sektora prywatnego, cały czas istnieje taka pozycja w rachunkowości bankowej i ubezpieczeniowej).

Rezerwę, zgodnie z Krajowymi Standardami Rachunkowości, tworzymy tylko wtedy, gdy łącznie spełnione są zapisane w rozporządzeniu warunki. Rezerwę tworzy się wyłącznie wtedy, gdy: a) na jednostce ciąży obecny obowiązek świadczenia (prawny lub zwyczajowy) wynikający ze zdarzeń przeszłych, b) jest prawdopodobne, że wypełnienie obowiązku spowoduje wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki, c) możliwe jest wiarygodne oszacowanie kwoty wykonania obowiązku.