Kontrakty forward w księgach rachunkowych
Często pojawia się pytanie, jak ująć kontrakty forward w księgach rachunkowych. Ujmowanie w księgach rachunkowych tych umów zależy od wielkości jednostki. Od 1 stycznia 2016 r. jednostki, które spełniają warunki uznania za małe podmioty, tj. jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:
- 17 000 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
- 34 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,
- 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty
– do wyceny instrumentów finansowych mogą nie stosować przepisów wymienionego rozporządzenia.
Kontrakt forward jest pochodnym instrumentem finansowym. Zgodnie z rozporządzeniem MF w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych pochodne instrumenty finansowe zalicza się do kategorii "aktywa finansowe przeznaczone do obrotu".
Schemat 1. Instrument pochodny w myśl rozporządzenia MF
Schemat 2. Charakterystyka kontraktu forward
Kontrakt forward jest transakcją pozagiełdową, w której termin dostawy określany jest na konkretny dzień. W przypadku zawarcia kontraktu forward bez fizycznej dostawy instrumentu bazowego rozliczenie następuje poprzez wypłatę różnicy wynikającej z kursu terminowego (tzn. przyszłego kursu waluty w transakcji terminowej - tutaj: forward) i kursu spot (tzn. kursu natychmiastowego waluty na dany moment, dzień).
Schemat 3. Pozycje zajmowane przez inwestora
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 88% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.