Faktury korygujące zgodnie z aktualnym stanem prawnym
Faktury korygujące są często występującym dokumentem, który jest wystawiany z uwagi na pojawiające się różnego rodzaju okoliczności po wystawieniu faktury pierwotnej. Sytuacje, w których występuje konieczność wystawienia faktury korygującej, oraz zasady jej rozliczenia zostały obszernie opisane w ustawie o podatku od towarów i usług.
Kiedy i w jaki sposób wystawiamy faktury korygujące?
Ustawodawca w art 106j ust. 1 ustawy o VAT wskazuje konkretne przypadki, w których podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej. W przypadku, gdy po wystawieniu faktury:
- podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie,
- dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
- dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
- stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji faktury
– podatnik wystawia fakturę korygującą.
Należy przy tym pamiętać, że prawo do wystawienia korekty do faktury ma wyłącznie podatnik, który wystawił fakturę pierwotną. Prawidłowo wystawiona faktura powinna zawierać:
- wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA" albo wyraz „KOREKTA";
- numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
- dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca;
- przyczynę korekty;
- jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego;
- w pozostałych przypadkach – prawidłową treść korygowanych pozycji.
W pozostałych przypadkach, takich jak np. omyłka w danych kontrahenta, jest możliwość wystawienia noty korygującej. Dokument ten nie może jednak zmieniać danych wpływających na wyliczenie podatku, takich jak np. zmiana ceny, korekta stawki VAT lub kwota podatku. Notę korygująca wystawia podmiot dokonujący zakupu danej usługi lub towaru. Sprzedawca powinien zaakceptować poprawność takiej noty. Nota korygująca powinna zawierać:
- wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
- numer kolejny i datę jej wystawienia;
- imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
- dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura;
- wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.
Faktura korygująca in minus – sprzedawca
Korekta „in minus” jest to faktura korygująca zmniejszająca kwotę netto i podatek VAT należny. Wystawienie takiej korekty może powstać w wyniku pomyłki, dokonanego zwrotu, udzielonego rabatu lub reklamacji.
Na gruncie podatku dochodowego istotna jest przyczyna korekty. Jeśli korekta in minus wynika z omyłki na fakturze pierwotnej, wówczas podatnik powinien cofnąć się do momentu sprzedaży i w tym okresie rozliczyć korektę. Jeżeli natomiast faktura korygująca wynika z ustaleń z kontrahentem i wynika z udzielonego rabatu, zwrotu towaru czy udzielonej reklamacji – to wówczas należy rozliczyć ją w dacie wystawienia faktury korygującej.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 67% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.