Nabycie sprawdzające w praktyce
Nabycie sprawdzające to nowy rodzaj sprawdzania podatników w zakresie wykonywania obowiązków podatkowych poprzez ewidencjonowanie sprzedaży przy pomocy kasy rejestrującej. Najszybsze działanie „incognito” urzędników skarbowych lub celno-skarbowych w miejscu prowadzenia działalności podatnika, pozwalające urzędnikowi (sprawdzającemu) na natychmiastowe ustalenie czy podatnik nie narusza przepisów podatkowych.
Najprościej można powiedzieć, że nabycie sprawdzające to niezapowiedziana obecność urzędnika u podatnika „kontrola bieżąca”. Nie jest to jednak kontrola podatkowa ani celno-skarbowa.
Nowe kompetencje naczelnika urzędu skarbowego i naczelnika urzędu celno-skarbowego
Jedną z wielu zmian wprowadzonych w ramach Polskiego Ładu (Dz. U. z 2021 r. poz.2105)1 jest przyznanie nowych kompetencji naczelnikom urzędów skarbowych. W art. 20 wspomnianej ustawy, ustawodawca rozszerzył uprawnienia naczelników urzędów skarbowych i celno-skarbowych poprzez wprowadzenie zapisów w ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej, np. w artykule 28 ust. 1 zadania naczelnika urzędu skarbowego rozszerzone zostały o pkt 7a w brzmieniu: „dokonywanie nabycia sprawdzającego” oraz dodany został w dziale V rozdział 1b opisujący nabycie sprawdzające. Dlatego od 1 stycznia 2022 roku nabycie sprawdzające stało się legalnym narzędziem KAS (Krajowej Administracji Skarbowej). Polega na tym, że osoba zatrudniona w jednostce organizacyjnej KAS, w urzędzie skarbowym lub celno-skarbowym występuje w roli klienta. Nabywa towar lub usługę, by zweryfikować na miejscu czy podatnik wywiązuje się z obowiązku prowadzenia prawidłowej ewidencji sprzedaży. Zwraca szczególną uwagę, czy transakcja jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kasy rejestrującej oraz czy wydawany jest klientowi paragon. Jeżeli podczas dokonywania nabycia sprawdzającego, sprawdzający nie stwierdzi uchybień, kończy notatką służbową, jeżeli stwierdzi naruszenie przepisów, podatnik ukarany zostanie mandatem karnym lub wszczęta będzie kontrola bądź postępowanie podatkowe.
Fundusz nabycia sprawdzającego
Środki pieniężne na ten rodzaj sprawdzania rzetelności podatników zostały zabezpieczone w budżecie państwa (Dz. U. z 2021 r. poz.2105, art. 88). W latach 2022–2031 łączna kwota wydatków Krajowej Administracji Skarbowej w zakresie wprowadzenia nabycia sprawdzającego jest zarezerwowana na poziomie 23 800 000 zł. W 2022 roku jest to kwota 8 500 000 zł, a w następnych latach w równej rocznej wysokości 1 700 000 zł. Zarządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2021 r. w sprawie funduszu nabycia sprawdzającego określa sposób dysponowania funduszem. Jednorazowy wydatek w nabyciu sprawdzającym nie może przekraczać 2000 zł. Informację o kwotach wydatków ze środków funduszu sprawdzający sporządza za miesięczny okres rozliczeniowy nie później niż w ostatnim dniu tego okresu2.
Cel wprowadzenia nabycia sprawdzającego
Celem tego narzędzia jest bezpośrednie sprawdzanie podatników w zakresie obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Z założenia są to uprawnienia, które powinny służyć podatnikom i ochronie uczciwej konkurencji. Każdy niewystawiony paragon, sprzedaż wyrobów akcyzowych bez znaków akcyzy i inne nieprawidłowości powodują zmniejszenie wpływów do budżetu państwa i przyczyniają się do zwiększania nieuczciwej konkurencji na rynku. Nabycie sprawdzające ma za zadanie wyeliminować nieuczciwych podatników (jeżeli tacy są).
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 75% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.