Dopuszczalne uproszczenia w prowadzeniu ksiąg rachunkowych
Wybrane podmioty mogą w ramach przyjętych zasad (polityki) rachunkowości stosować pewne uproszczenia, które są dopuszczone przepisami ustawy o rachunkowości. Uproszczenia można stosować, o ile nie wywiera to istotnie ujemnego wpływu na obowiązek rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki (art. 4 ust.4 ustawy o rachunkowości). Uproszczenia takie są chętnie stosowane przez podmioty do tego uprawnione, ponieważ ich zastosowanie pozwala na uproszczenie procesów związanych z ewidencjonowaniem operacji gospodarczych, a co za tym idzie – na zaoszczędzenie czasu osób zajmujących się tym procesem.
Niestety, nie każde przedsiębiorstwo może stosować wszystkie przewidziane ustawą uproszczenia. Niektóre z nich są zarezerwowane np. wyłącznie dla jednostek małych i mikro w rozumieniu ustawy o rachunkowości. Decyzję w spawie zmiany zakresu uproszczeń podejmuje kierownik jednostki i zapisuje w polityce rachunkowości lub w odniesieniu do uproszczeń zastrzeżonych dla jednostek mikro i małych – organ zatwierdzający sprawozdanie finansowe.
Rodzaje uproszczeń – kto może je zastosować?
Uproszczenia w rachunkowości możemy podzielić na:
- możliwe do zastosowania we wszystkich jednostkach prowadzących księgi rachunkowe,
- możliwe do zastosowania w wybranych jednostkach, po spełnieniu warunków określonych w ustawie o rachunkowości.
Uproszczenia możliwe do zastosowania we wszystkich jednostkach
-
odpisywanie wartości aktywów obrotowych bezpośrednio w koszty w momencie ich nabycia lub wytworzenia (art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy o rachunkowości);
- ustalanie granicy wartości początkowej (tj. ceny nabycia lub kosztu wytworzenia) środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych, poniżej której jednostka dokonuje jednorazowego odpisu wartości tego rodzaju składników aktywów (art. 32 ust. 6 ustawy o rachunkowości);
- wycena materiałów i towarów w cenie zakupu, zamiast w cenie nabycia, a produkcji w toku – o przewidywanym czasie wykonania krótszym niż 3 miesiące – w wysokości bezpośrednich kosztów wytworzenia lub tylko materiałów bezpośrednich bądź niewycenianie jej w ogóle ( art. 34 ust. 1 ustawy o rachunkowości);
- nierozliczanie przychodów i kosztów z tytułu wykonywanych długoterminowych niezakończonych usług, zgodnie z przepisami art. 34a i art. 34c ustawy o rachunkowości, jeżeli udział przychodów z niezakończonych usług na dzień bilansowy nie jest istotny w całości przychodów operacyjnych okresu sprawozdawczego (por. art. 34d ustawy o rachunkowości).
Uproszczenie możliwe do zastosowania w wybranych jednostkach
- kwalifikacja umów leasingu według zasad określonych w przepisach podatkowych i niestosowanie przepisów art. 3 ust. 4 i ust. 5 ustawy o rachunkowości (art. 3 ust. 6 ustawy o rachunkowości);
- uproszczone zasady kalkulacji kosztu wytworzenia produktu (art. 28 ust. 4a ustawy o rachunkowości);
- odstąpienie od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego (art. 37 ust. 10 ustawy o rachunkowości);
- niestosowanie przepisów rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych ( art. 28b ust. 1 ustawy o rachunkowości).
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 71% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
