Koszty niezrealizowanych projektów

Definicję projektu, inaczej inwestycji podjętej przez jednostkę, możemy znaleźć w art. 4a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1036), gdzie określa się ją jako środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395), a zatem zgodnie z powyższym przypisem za środki trwałe w budowie rozumie się zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Każde rozpoczęcie nowej inwestycji przez przedsiębiorcę wiąże się z ryzykiem jej nieukończenia, które może zdarzyć się z przyczyn niezależnych od niego. Takie sytuacje mogą być związane ze zmianami w prawie bądź zmianami na rynku. Jednostka, licząc się z tym ryzykiem, powinna zgromadzić odpowiednią dokumentację dotyczącą projektu, którą w razie zaniechania będzie mogła przedstawić odpowiednim organom podatkowym. Ma to na celu udowodnienie, iż podjęta inwestycja miała przyczynić się do zwiększenia lub zabezpieczenia przychodu oraz czy decyzja o jej zaniechaniu wynikła z przyczyn niezależnych od jednostki i była uzasadniona poważnymi przyczynami.

Ujęcie niezrealizowanej inwestycji w księgach rachunkowych

Podjęta przez jednostkę nowa inwestycja stanowi środek trwały w budowę, a zatem w ujęciu księgowym stanowi aktywo trwałe z wyszczególnieniem na środki trwałe w okresie budowy, montażu lub ulepszenia. Zatem wszystkie wydatki poniesione na dany projekt powinny być ewidencjonowane na koncie 080 Środki trwałe w budowie. Do wydatków tych zaliczyć można w szczególności:

• wydatki poniesione na sporządzenie odpowiedniej dokumentacji projektowej,
• zakup gruntu pod inwestycję,
• zakup potrzebnych maszyn do budowy danego środka trwałego,
• usługi związane z wykonaniem robót budowlanych lub montażowych,
• koszty związane z ubezpieczeniem.

Po podjęciu decyzji o zaniechaniu prowadzonej inwestycji wydatki zaewidencjonowane na koncie 080 Środki trwałe w budowie powinny zostać zaliczone do pozostałych kosztów operacyjnych. Należy pamiętać, iż jednostka powinna dokonać tych odpisów do końca roku obrotowego, w którym została podjęta decyzja o zakończeniu danego projektu.