Dokumentowanie usług o niskiej wartości dodanej
Powszechną praktyką międzynarodowych przedsiębiorstw jest świadczenie szerokiego zakresu usług wewnątrzgrupowych. W odniesieniu do usług świadczonych wewnątrz grup często zdarza się, że nie można ustalić ceny porównywalnej na wolnym rynku lub wiąże się to z nieproporcjonalnie wysokimi kosztami w stosunku do uzyskanych korzyści.
Z uwagi na to rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób prawnych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób prawnych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (dalej również jako rozporządzenie) wprowadza wyjątek dotyczący dokumentowania usług o niskiej wartości dodanej.
Zmiana rozporządzenia została wprowadzona w 2013 roku i dotyczyła ona sposobu dokumentowania niektórych transakcji wewnątrzgrupowych. Na potrzebę uproszczenia regulacji wskazała grupa ekspertów OECD w rozdziale VII Wytycznych dotyczących cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych i administracji podatkowych (dalej również jako „Wytyczne OECD”). Sposobem na uproszczenie wymogów w zakresie dokumentacji cen transferowych dla podatników zawierających transakcje z innymi podmiotami z grupy jest rozwiązanie zwane safe harbours.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 89% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
