Scrum

Scrum to ramy postępowania (ang. Framework) wykorzystywane w zarządzaniu wytwarzania złożonych produktów. Scrum nie jest procesem, ani techniką wytwórczą, nie jest to też wyczerpujący opis sposobu działania. Scrum definiuje jedynie zbiór ogólnych reguł postępowania w ramach których można stosować różne techniki i procesy. Scrum wykazuje skuteczność stosowanych metod zarządzania produktem oraz sposobów wykonywania pracy, po to aby w sposób ciągły doskonalić środowisko pracy, zespół, a przede wszystkim sam produkt.

Scrum to jedna ze zwinnych (ang. Agile) ram postępowania. Oznacza to, że rozumiane są i stosowane zasady określone w manifeście Agile.

Scrum to: niewielkie zespoły scrumowe oraz związane z nimi role, wydarzenia i artefakty oraz reguły.

Scrum ma charakter iteracyjny, który umożliwia dostarczanie wartości w krótkich (nie dłużej niż miesiąc) odcinkach czasu zwanych sprintami.

Scrum wykorzystuje empiryczną kontrolę procesu tzn. wspomaga zbieranie informacji zwrotnej i reagowanie na nią.  Opiera się ona na trzech filarach: transparentności, inspekcji i adaptacji.

Zasady scrum są proste (opisujący je „Przewodnik po Scrumie” to zaledwie kilkanaście stron) ale ich stosowanie oznacza poważne konsekwencje dla stosującej go organizacji. Uwidacznia on bowiem bardzo szybko problemy i dysfunkcje organizacyjne.

Jednym z filarów empirycznej kontroli jest transparentność, co oznacza, że istotne aspekty procesu muszą być widoczne i zrozumiałe dla wszystkich biorących udział w procesie oraz dla osób odpowiedzialnych za osiągane rezultaty.

Kolejnym filarem jest inspekcja, co oznacza, że stosując scrum należy dokonywać częstych przeglądów artefaktów scrumowych oraz śledzić postępy w realizacji celu sprintu.

Adaptacja oznacza, że gdy podczas inspekcji ustalone zostaną rozbieżności, konieczna jest jak najszybsza reakcja, aby jak najszybciej ograniczyć dalsze odstępstwa.