Model Baumola

Twórca tego modelu (William Baumom) jako pierwszy udowodnił, że zasoby środków pieniężnych zachowują się podobnie jak zapasy, i że w związku z tym model zarządzania zapasami może być wykorzystany do ustalania docelowych zasobów środków pieniężnych. Model Baumola przyjmuje następujące założenia:
* zapotrzebowanie na środki pieniężne jest możliwe do przewidzenia i stałe w danym okresie,
* wpływy gotówkowe firmy są także równomierne i możliwe do przewidzenia,
* nadwyżka środków pieniężnych jest lokowana w papiery wartościowe,
* stopa procentowa inwestycji w papiery wartościowe jest stała,
* cena transferu jest stała i nie zależy od jej wielkości.
W praktyce przydatność uzyskanych informacji z tej koncepcji jest niewielka, gdyż zarówno model, jak i wynikający z niego wzór bazuje na zbyt wielu założeniach, które w rzeczywistości nie mają miejsca.