Controlling
Obejmujący całe przedsiębiorstwo, skoordynowany i zintegrowany, wspierany komputerowo system wspomagania w procesie strategicznego i operacyjnego zarządzania przedsiębiorstwem poprzez koordynację planowania (ustalania celów przedsiębiorstwa), kontroli (porównania stanu faktycznego z zamierzeniami; analiza odchyleń) oraz kierowania (przeprowadzenia działań korygujących). W krótkim okresie efektem poprawnego stosowania controllingu powinien być wzrost rentowności i zysku, zaś w okresie długim prowadzi to do wzrostu pewności istnienia i rozwoju przedsiębiorstwa. Controlling bywa też definiowany jako nowa funkcja zarządzania, a dokładniej jako „międzyfunkcja” – łączy ona w sobie elementy planowania, dyspozycji, kontroli, analizy i zasilania w informacje. Utożsamia się go również z advocatus diaboli. W tym znaczeniu controlling ma na celu pobudzenie kadry kierowniczej do twórczego niepokoju, po to, aby sprowokować ją i tym samym pomóc jej w podejmowaniu lepszych, wielopłaszczyznowych decyzji. Oto najogólniejszy spis zadań controllingu:
* wyszukiwanie i rozpoznanie celów strategicznych i operatywnych, pomoc w ich formułowaniu, nadzór ich realizacji i skutków,
* wyszukiwanie i rozpoznanie właściwej drogi na przyszłość,
* wyszukiwanie i rozpoznanie wąskich gardeł,
* wprowadzenie miarodajnej kalkulacji kosztów i wydajności,
* tworzenie wskaźników i mierników oceny sytuacji finansowej,
* tworzenie i ciągła aktualizacja struktury systemu planowania finansowego,
* stworzenie odpowiedniego systemu informacyjnego (bieżąca kontrola i porównywanie zaplanowanych celów z faktycznie osiągniętymi wynikami),
* rozwiązywanie skomplikowanych wzajemnych związków między przedsiębiorstwem a otoczeniem,
* tworzenie norm, które skłonią kadrę kierowniczą oraz ich bezpośrednich wykonawców do postępowania zgodnie z racjonalnością ekonomiczną i interesem przedsiębiorstwa,
* wybór najbardziej optymalnej metody i techniki do wykonywania nowych zadań i analiz oraz stworzenie nowych metod badawczych (np. systemów wczesnego ostrzegania).