Problemy elastyczności NPV
Prowadzenie działalności gospodarczej zarówno z poziomu zarządzającego korporacją, jak i jednoosobowej firmy wiąże się nierozerwalnie z podejmowaniem decyzji. Każdy proces decyzyjny to podejmowanie ryzyka wynikającego ze swoistego kompromisu między oczekiwanymi rezultatami, czasem realizacji i dostępnością zasobów niezbędnych do wdrożenia decyzji w życie.
Zadaniem zarządzania finansami w tej sferze jest wyposażenie managera w narzędzia umożliwiające wybór najbardziej efektywnego rozwiązania, które przy określonych nakładach pozwoli na uzyskanie najlepszego efektu, lub przy założonym efekcie pozwoli na minimalizację konsumpcji zasobów.
Specyficznym rodzajem decyzji są decyzje inwestycyjne, które dotyczą wyboru optymalnego rozwiązania realizacji projektu inwestycyjnego. W literaturze finansów metody oceny projektów inwestycyjnych są bogato reprezentowane poprzez szereg rozwiązań analitycznych umożliwiających porównanie wielu wariantów inwestycyjnych. Najbardziej popularne metody to tzw. metody dyskontowe, uwzględniające w sobie wartość pieniądza w czasie. Wśród tych metod najczęściej wykorzystywana jest metoda zaktualizowanej wartości netto, tzw. NPV.
Wartość zaktualizowana netto (NPV) jest to suma wszystkich przepływów pieniężnych generowanych przez projekt wyrażona w kategoriach dnia dzisiejszego. W tym celu każdy przyszły przepływ finansowy sprowadza się do wartości aktualnej, wykorzystując do tego technikę dyskontowania. Dyskontowanie z kolei polega na obliczeniu takiej wartości dzisiaj, która z uwzględnieniem przyjętej stopy dyskonta zwróci określoną wartość w przyszłości.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 89% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
