Przegląd zmian w MSSF

Nowy standard – MSSF 16

Do tej pory zagadnieniu leasingu poświęcony był MSSF 17, gdzie przedsiębiorca zobowiązany był do kwalifikacji umowy leasingowej według kryteriów wskazanych w MSSF i zaliczenia jej jako leasing operacyjny lub finansowy. Każda umowa leasingowa zobowiązywała jednostkę do ujęcia jej w księgach rachunkowych. W przypadku leasingu finansowego przedmiot umowy powinien zostać ujęty w aktywach trwałych jednostki, natomiast po stronie pasywów powinna zostać ujęta kwota zobowiązania w wysokości równej wartości bieżącej minimalnych opłat leasingowych. Umowa leasingu finansowego wykazywana była zatem w bilansie danej jednostki gospodarczej. Natomiast w przypadku leasingu operacyjnego jednostka nie wykazywała umowy leasingu w bilansie, a jedynie w rachunku zysków i strat, gdzie ujęte były tylko bieżące płatności za używanie przedmiotu leasingu.

Od 1 stycznia 2019 roku zaczął obowiązywać nowy standard MSSF 16 Leasing, który ma na celu określenie zasady ujmowania, wyceny, prezentacji i ujawniania leasingu. Zadaniem standardu jest zapewnienie, aby leasingobiorcy i leasingodawcy dostarczali przydatnych informacji w sposób, który wiernie odzwierciedla te transakcje. Informacje te stanowią podstawę dla użytkowników sprawozdań finansowych do przeprowadzenia oceny wpływu leasingu na sytzuację finansową, wyniki finansowe oraz przepływy pieniężne jednostki. Jednostkami, które najbardziej odczują wprowadzenie nowego standardu są te, które korzystały z aktywów na podstawie umów uznawanych według dotychczasowych przepisów jako leasing operacyjny, a więc m.in. branże handlu detalicznego wynajmujące powierzchnie handlowe, firmy transportowe korzystające z leasingu samochodów itd.

Standard zmienia zasady ujęcia księgowego leasingu wprowadzając jeden model dla wszystkich umów leasingowych, a zatem znika podział na leasing operacyjny i finansowy. Na początku umowy jednostka ocenia, czy umowa jest leasingiem, czy zawiera leasing. Umowa jest leasingiem lub zawiera leasing, jeżeli na jej mocy przekazuje się prawo do kontroli użytkowania zidentyfikowanego składnika aktywów na dany okres w zamian za wynagrodzenie.