MSR 29 - Sprawozdawczość finansowa w warunkach hiperinflancji
W dobie wysokiej inflacji, jednym z ciekawszych Międzynarodowych Standardów Rachunkowości staje się standard 29 – Sprawozdawczość finansowa w warunkach hiperinflacji. Co prawda w Polsce nie mamy z nią obecnie do czynienia, choć należy tutaj przypomnieć hiperinflację w Polsce w latach 90. Również i dziś można znaleźć przykład kraju ogarniętego tym zjawiskiem. Mowa o Wenezueli, w której inflacja w 2021 roku wyniosła 686%, a w 2022 roku 234%. To pokazuje, że świat nie jest wolny od hiperinflacji, a tym samym warto zapoznać się ze standardem traktującym o sprawozdawczości w kraju dotkniętym tym zjawiskiem.
Zakres i podstawowe założenia zawarte w MSR 29
MSR 29 znajduje zastosowanie w przypadku jednostek, których walutą funkcjonalną jest waluta gospodarki ogarniętej zjawiskiem hiperinflacji. Standard ten stosuje się w odniesieniu do sprawozdań finansowych, wliczając skonsolidowane sprawozdania finansowe. Jest to ważny standard z tego względu, że jak sam to ujmuje, siła nabywcza pieniądza zmniejsza się w takim tempie, że porównywanie kwot z tytułu zdarzeń lub transakcji, które nastąpiły w różnych momentach – nawet w tym samym okresie obrotowym – zwyczajnie mija się z celem i jest mylące dla odbiorców korzystających z informacji finansowych prezentowanych przez jednostkę. Generalnie, prowadzenie sprawozdawczości dotyczącej wyników operacyjnych czy sytuacji finansowej w gospodarce inflacyjnej jest bezużyteczne bez dokonywania przekształceń.
Co istotne, MSR 29 nie określa w swej treści żadnej konkretnej stopy inflacji, w przypadku której daną gospodarkę można by uznać za działającą w warunkach hiperinflacji. Konieczne jest dokonanie samodzielnej oceny i podjęcie decyzji, czy w danych warunkach przekształcenie sprawozdań finansowych jest konieczne. Jednakże, standard definiuje pewne cechy charakterystyczne dla środowiska gospodarczego kraju działającego w warunkach hiperinflacji (nie jest to lista kompletna i wyczerpująca):
→ ogół społeczeństwa preferuje lokowanie posiadanego majątku w aktywa niepieniężne lub relatywnie stabilne waluty obce. Posiadane środki w walucie lokalnej są niezwłocznie inwestowane w celu zachowania siły nabywczej;
→ ogół społeczeństwa wyraża kwoty pieniężne nie w walucie lokalnej, ale w innej relatywnie stabilnej walucie obcej. Także ceny mogą być podawane w walucie obcej;
→ sprzedaż i kupno na kredyt odbywają się w cenach, które mają kompensować oczekiwaną stratę siły nabywczej, postępującą w okresie kredytowania, nawet jeżeli okres ten jest krótki;
→ stopy procentowe, wynagrodzenia i ceny są powiązane z indeksacją cen oraz
→ skumulowana stopa inflacji z okresu trzech lat zbliża się lub przekracza wartość 100%.
Najbardziej konkretnym z wymienionych warunków wydaje się ten ostatni. Warto podkreślić, że standard stosuje się do sprawozdań finansowych jednostek od momentu rozpoczęcia okresu sprawozdawczego, w którym jednostki te stwierdzą zaistnienie hiperinflacji w kraju, w którego walucie sporządzają sprawozdanie finansowe.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 78% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
