Możliwości w zakresie automatyzacji symulacji procesu biznesowego

Symulacja procesu biznesowego to ostateczny krok w kierunku poznania jego natury. Ten etap stanowi ukoronowanie długiej drogi, która zaczyna się w momencie podjęcia decyzji o chęci uporządkowania procesów zachodzących w organizacji, a kończy się, gdy możliwe jest wygenerowanie stanów dla przebiegu żetonu (wykonania pracy) w zaprojektowanym modelu. Warunkiem dodatkowym poprawnie wykonanej symulacji jest możliwość dokonywania analiz As-Is To-Be za pomocą scenariuszy, jak też możliwość zasilania modelu zmiennymi danymi.

Tradycyjne podejście do modelowania biznesowego zachodzi w sytuacji, gdy za pomocą standaryzowanych kształtów BPMN opisywany jest proces lub grupa procesów. Zazwyczaj w tym celu wykorzystywane są podstawowe narzędzia umożliwiające korzystanie z notacji BPMN. Niewątpliwe takie podejście stanowi pewną wartość dodaną dla organizacji, ale ma przy tym wiele wad. Największą z nich jest fakt, że w ten sposób proces de facto jest rysowany, a nie modelowany.

Rysunek a model

Podstawowa różnica między rysunkiem a modelem polega na tym, że ten drugi umożliwia rozbudowę mapy procesu o dodatkowy zestaw danych, które następnie mogą być użyte w procedurze przygotowania symulacji biznesowej. Oznacza to, że pod graficzną reprezentacją kształtów BPMN ukryte będą dodatkowe parametry, takie jak czas wykonania czynności, sterowanie bramkami, koszty wykorzystania zasobów, harmonogramy wykonywania zadań i wiele innych. Jak łatwo zatem zauważyć, tak przygotowany model będzie zaawansowaną konstrukcją, która otwiera przed osobami zarządzającymi duże możliwości analityczne. Aby jednak model nadawał się do przeprowadzenia symulacji, należy spełnić kilka warunków:

1. W ramach organizacji możliwy jest dostęp do danych, które zasilają model;
2. Model przygotowany jest w odpowiednim środowisku informatycznym, które zapewnia sprawne możliwości symulacyjne;
3. Model może być wielokrotnie zasilany zmiennymi danymi.