Jak analizować rentowność w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym?
Grupy kapitałowe sporządzają skonsolidowane sprawozdania finansowe najrzadziej – raz na rok, czyli na koniec roku obrotowego. Czasami obowiązek ten pojawia się częściej, np. jeśli jednostka dominująca jest notowana na giełdzie/rynku pozagiełdowym. Konsolidację zwykle przeprowadza się także dla celów wewnętrznych – na koniec miesiąca/kwartału, żeby kierownictwo jednostki dominującej miało pełny obraz grupy kapitałowej i wyników jej działalności mniej lub bardziej na bieżąco.
Nie ulega wątpliwości, że konsolidacja jest ćwiczeniem bardzo potrzebnym i praktycznym, cóż bowiem można wyczytać z kilkunastu/kilkudziesięciu odrębnych jednostkowych danych finansowych? Skonsolidowane sprawozdanie finansowe jest cennym źródłem informacji dla czytelnika, jeśli rzecz jasna zostało prawidłowo przygotowane. W przypadku błędów sporządzającego sprawozdanie finansowe może ono wprowadzać czytelnika w błąd. Analiza skonsolidowanego sprawozdania finansowego, w tym wskaźników rentowności, płynności i zadłużenia jest wtedy zaburzona, gdyż opiera się na niezbyt prawidłowych danych.
Rentowność to parametr odzwierciedlając efektywność działania organizacji. Wskaźniki rentowności nazywane są także wskaźnikami zyskowności lub stopami zwrotu. Wielkości osiągnięte powinny być porównywane z poprzednimi okresami, z planem, z innymi organizacjami. Rentowność można badać na kilka sposobów. W związku z tym wyróżnić można przykładowe wskaźniki rentowności:
- rentowność sprzedaży netto – nazywana jest też zwrotem ze sprzedaży i informuje o udziale zysku netto w wartości sprzedaży; większa wartość wskaźnika oznacza korzystniejszą sytuację w firmie,
- rentowność operacyjna sprzedaży – rentowność ta zależy od rentowności sprzedaży produktów oraz od pozostałej sprzedaży operacyjnej,
- gotówkowa rentowność sprzedaży – rentowność ta obliczana jest w ujęciu dynamicznym; informuje, ile środków pieniężnych wygenerowano z każdej złotówki przychodu ze sprzedaży.
Rentowność można badać na poziomie danych jednostkowych, jak również na poziomie danych skonsolidowanych. Ponieważ skonsolidowane sprawozdanie finansowe to takie sprawozdanie finansowe, jak gdyby przedstawiało obraz pojedynczej organizacji, w związku z tym pod uwagę bierze się te same kategorie danych do licznika i mianownika wskaźnika rentowności (czyli zysk, przychody ze sprzedaży itp.). Głównym problemem w badaniu rentowności na poziomie danych skonsolidowanych jest jakość tych danych w ujęciu skonsolidowanym. Jakość skonsolidowanego sprawozdania finansowego zależy oczywiście od źródłowych danych jednostkowych oraz od prawidłowości dokonanych korekt konsolidacyjnych.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 65% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
