Forward – cel, zasady
Jednym ze znanych pochodnych instrumentów finansowych oferowanych na polskim rynku finansowym są kontrakty forward. Jest to instrument pozwalający wyeliminować niepewność, która jest związana z przyszłym kształtowaniem się kursów walutowych. Cel, zasady wyceny oraz ujęcia w księgach rachunkowych zostaną opisane w poniższym artykule.
Definicja i cel kontraktów forward
Transakcja terminowa typu forward opiera się na umowie kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego po określonej cenie i z dostawą w określonym terminie. Celem kontraktu forward jest zabezpieczenie przed zmianą wartości danej waluty, a co za tym idzie, przed ewentualnymi stratami dla importerów, jak i eksporterów.
W Ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2017 r., poz. 1089) zawarta została ogólna definicja instrumentów finansowych, zgodnie z którą w art. 3 ust. 1 pkt. 23 ustawy o rachunkowości znajdziemy: za instrumenty finansowe – rozumie się przez to kontrakt, który powoduje powstanie aktywów finansowych u jednej ze stron i zobowiązania finansowego albo instrumentu kapitałowego u drugiej ze stron pod warunkiem, że z kontraktu zawartego między dwiema lub więcej stronami jednoznacznie wynikają skutki gospodarcze, bez względu na to, czy wykonanie praw lub zobowiązań wynikających z kontraktu ma charakter bezwarunkowy albo warunkowy.
Dokładniejsza definicja została zawarta w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 12 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 277). Kontrakt forward to tzw. instrument pochodny. W § ٣ pkt ٤ rozporządzenia znajdziemy definicje instrumentów pochodnych, zgodnie z którą:
( 4 ) instrument pochodny – instrument finansowy, którego:
- wartość jest zależna od zmiany wartości instrumentu bazowego, to jest określonej stopy procentowej, ceny papieru wartościowego lub towaru, kursu wymiany walut, indeksu cen lub stóp, oceny wiarygodności kredytowej lub indeksu kredytowego albo innej podobnej wielkości,
- nabycie nie powoduje poniesienia żadnych wydatków początkowych albo wartość netto tych wydatków jest niska, w porównaniu do wartości innych rodzajów kontraktów, których cena podobnie zależy od zmiany warunków rynkowych,
- rozliczenie nastąpi w przyszłości.
Do instrumentów pochodnych zalicza się w szczególności transakcje terminowe, takie jak kontrakty forward lub futures, opcje oraz kontrakty swap.
W § 3 pkt 5 rozporządzenia doprecyzowana została również definicja kontraktu forward: kontrakt forward – umowa nakładająca na jedną stronę obowiązek dostarczenia, a na drugą – odbioru aktywów o określonej ilości, w określonym terminie w przyszłości i po określonej cenie, ustalonej w momencie zawierania kontraktu.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 77% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
