Cashback i moneyback – ujęcie w systemach lojalnościowych, obowiązki płatnika

Mianem cashback i moneyback zwykło się określać świadczenie pieniężne przekazywane zwrotnie odpowiednio w gotówce lub w formie bezgotówkowej – w związku z organizacją określonego typu sprzedaży – podmiotowi nabywającemu oferowany produkt. Może ono być związane ze ściśle określonym zachowaniem nabywcy. Warunki transakcji zgodne są z regulaminem określającym zasady, na jakich podmiot ma prawo uzyskać zwrot wydatkowanych wcześniej kwot.

Systemy zwrotów cashback i moneyback mają motywować klientów do zwiększenia zakupów. Wprowadzane są również jako systemy lojalnościowe w celu przywiązania klienta do marki lub produktu danego przedsiębiorstwa.

Powyższe działania należy odróżnić od systemów gromadzenia punktów premiowych, za które można otrzymać towary bądź usługi nieodpłatne lub częściowo odpłatnie, a także od programów przekazywania towarów gratisowych w związku z osiągnięciem limitu zakupów lub sprzedaży pewnej wartości.

Podatkowe konsekwencje sprzedaży premiowej oraz zasady jej rozliczania

Rozliczenie podatkowe zwrotów świadczeń pieniężnych opiera się na działaniu tzw. systemów sprzedaży premiowej, w których ze względu na zakup określonego towaru lub usługi klient otrzymuje premię w postaci pieniężnej. Sprzedaż premiowa do jednorazowej wartości premii w kwocie 760 zł korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego. W efekcie podatnik organizujący sprzedaż premiową nie ma obowiązku wystawiać z tego tytułu deklaracji PIT-8C. W przypadku sprzedaży premiowej, dla której wartość świadczenia przekracza jednorazowo 760 zł, płatnik wystawi druk PIT-8C. Nie musi jednak pobierać zaliczki na podatek. Wynika to z kwalifikowania systemów cashback i moneyback do tzw. innych źródeł przychodów, od których otrzymujący zwrot samodzielnie odprowadza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Wynika to z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, dokonujące wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 – z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku – nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek ani zryczałtowanego podatku dochodowego, lecz jedynie sporządzić według ustalonego wzoru informację o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać je podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu.