Błędy popełniane w sprawozdaniach sporządzanych wg MSSF

MSSF, czyli Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej często są używane jako zamiennik pojęcia MSR, czyli Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. System MSSF jest pojęciem szerszym i swym zakresem obejmuje: MSSF, MSR oraz Interpretacje wydane przez Stały Komitet ds. Interpretacji (SKI) Komitet ds. Interpretacji Międzynarodowej Sprawozdawczości Finansowej (KIMSF). Należy zauważyć, iż Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR) nie wydaje już MSR, tylko MSSF, chociaż znaczna część wydanych w przeszłości MSR ciągle funkcjonuje nadal pozostaje w mocy, aczkolwiek trwa proces sukcesywnego „zastępowania” MSR nowymi MSSF.

Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na długoterminowe konsekwencje związane z faktem przejścia na MSSF i sporządzania sprawozdań finansowych wg MSSF, w tym na różne błędy i przeoczenia popełniane w trakcie sporządzania tychże sprawozdań. Oczywiście podstawowym wyzwaniem jest zawsze samo przejście na MSSF. W tym celu został wydany MSSF nr 1, który reguluje ten proces, aczkolwiek przejście to wymaga dużej wiedzy i doświadczenia w obszarze MSSF. Wewnętrzne służby finansowo-księgowe zwykle nie posiadają jednak wystarczającej wiedzy, doświadczenia i czasu, aby proces przejścia na MSSF przeprowadzić w sposób efektywny i w pełni prawidłowy.

Przejście na MSSF i sporządzenie pierwszego sprawozdania finansowego wg MSSF jest pierwszym krokiem na długiej i czasami ciernistej drodze sprawozdawczości wg MSSF. Sprawozdawczość wg MSSF to nie tylko „cyferki” wygenerowane przy zastosowaniu obowiązujących Standardów i Interpretacji. Niezwykle istotną kwestią są wszelkie ujawnienia, opisy, komentarze, tabelki i zestawienia, które powinny się znaleźć w informacji dodatkowej, aby sprawozdanie finansowe można było uznać za zgodne z MSSF. Charakterystyczne jest to, iż w polskiej ustawie o rachunkowości wymieniono w jednym miejscu w kilkunastu punktach, co się powinno znaleźć w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. Jeśli jednostka dominująca sporządza skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wówczas musi się również posiłkować Rozporządzeniem Ministra Finansów z 25 września 2009 r. w sprawie szczegółowych zasad sporządzania przez jednostki inne niż banki, zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji skonsolidowanych sprawozdań finansowych grup kapitałowych. Powołane rozporządzenie dotyczy w głównej mierze zasad i technik konsolidacji, a w mniejszym stopniu ujawnień i opisów wymaganych w informacji dodatkowej w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym. Na podstawie analizy zapisów zawartych w ustawie o rachunkowości i rozporządzeniu MF w odniesieniu do zakresu/szczegółowości informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym można uznać, iż sporządzenie jednostkowego i skonsolidowanego sprawozdania finansowego według polskich zasad i standardów rachunkowości (PSR) nie jest wielkim wyzwaniem i zwykle takie zawiera około 20–30 stron.