Alokacje w SAP
Struktury organizacyjne większości przedsiębiorstw obejmują dwa typy działów: tzw. core – czyli w zależności od charakteru działalności podmiotu mogą być to działy produkcyjne, handlowe tudzież usługowe – oraz tzw. overheads – czyli wszelkie departamenty wspierające (np. dział personalny, finansowy itp.). Kluczowym rozróżnieniem jest, że komórki typu core przynoszą spółkom zarówno przychody, jak i koszty, podczas gdy działy wspierające co do zasady generują jedynie koszty. Oczywiście trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie przedsiębiorstw bez takowych, jednakże sposób rozliczania kosztów overheads czy też centrali (ang. headquarter) na kluczowe obszary działalności firm często nastręcza nie lada problemów zarówno natury technicznej, jak i merytorycznej.
Co do merytoryki i sposobu wyboru możliwie najlepszych kluczy rozliczeniowych każde przedsiębiorstwo musi wypracować swoje rozwiązania. W praktyce najczęściej zdarzają się rozliczenia w zależności od charakteru departamentu wspierającego na podstawie struktury sprzedaży, kosztów standardowych, poszczególnych komponentów kosztów bezpośrednich, struktury zatrudnienia, roboczogodzin, metrów kwadratowych czy też uznaniowo według szacowanego nakładu pracy. Oczywiście powyższa lista nie wyczerpuje wszystkich możliwości, ale w niniejszym materiale skupimy się na części technicznej procesu rozliczania kosztów działów wspierających – czyli szeroko pojętym temacie alokacji, zwłaszcza na przykładzie systemu SAP. Jest to tym bardziej istotne, że nierzadko firmy nie wykorzystują tutaj możliwości, jakie daje ten system, i wszelkich rozliczeń dokonują w Excelu, co nie jest najbardziej efektywnym rozwiązaniem.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 89% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
