Rozliczanie strat
Kwestie związane z rozliczaniem strat często budzą wątpliwości podatników z uwagi na brak jasnych regulacji w tym zakresie. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód. Zasada ta nie dotyczy dochodu wolnego od podatku albo od którego zaniechano poboru podatku.
W rozumieniu prawa podatkowego dochodem jest nadwyżka przychodów osiągniętych w roku podatkowym nad kosztami ich uzyskania. Strata wystąpi wówczas, gdy przychód osiągnięty w okresie rozliczeniowym jest niższy od kosztów poniesionych w celu jego uzyskania. Stratą jest zatem nadwyżka kosztów uzyskania przychodów nad sumą przychodów. Stratę określa się za rok podatkowy. Nie jest ona podatkowo obojętna – zgodnie z przepisami może zostać rozliczona przez podatnika w następnych okresach rozliczeniowych.
Zgodnie z uregulowaniami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej ustawa o CIT) oraz ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm., dalej ustawa o PIT), podatnik może rozliczyć stratę w okresie kolejnych pięciu lat podatkowych, z tym że w ciągu jednego roku można odliczyć maksymalnie 50% jej wysokości. Należy również podkreślić, że wysokość odliczenia może być równa co najwyżej wysokości dochodu osiągniętego z tego źródła. Kwotę odliczonej straty wykazuje się w zeznaniach rocznych PIT-36 i PIT 36L lub PIT-28.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 88% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
