System wczesnego ostrzegania C.L. Merwina

Merwin przeanalizował w swojej pracy 938 przedsiębiorstw amerykańskich, z czego 538 przedsiębiorstw bankrutów i 401 niebankrutów. Grupa przedsiębiorstw zwanych bankrutami obejmowała przedsiębiorstwa wykreślone z rejestru handlowego w latach 1926–1936.Wyniki swoich badań C.L Merwin opublikował w 1942 r. Autor za najbardziej diagnostyczne wskaźniki uznał:

X1 = kapitał obrotowy : kapitał całkowity,

X2 = kapitał własny : kapitał obcy,

X3 = aktywa bieżące : pasywa bieżące.

Badania, które przeprowadził, wykazały, że już w szóstym roku przed wykreśleniem z rejestru handlowego powyższe wskaźniki wskazywały na znaczące różnice między grupami przedsiębiorstw wypłacalnych i niewypłacalnych. Różnice te stawały się coraz bardziej widoczne, im bliżej było roku, w którym miało miejsce wykreślenie z rejestru handlowego. C.L. Merwin jako pierwszy zastosował średnie arytmetyczne dla grup przedsiębiorstw oraz analizę profilową dla porównywania przedsiębiorstw wypłacalnych i niewypłacalnych za pomocą wskaźników finansowych. Zastosowanie średnich arytmetycznych polegało na obliczeniu średnich arytmetycznych wskaźników finansowych przedsiębiorstw wykreślonych z rejestru oraz przedsiębiorstw nadal funkcjonujących. Stworzona przez Merwina analiza profilowa polega na przedstawieniu w czasie (dotyczy to kolejnych lat przed bankructwem przedsiębiorstwa), za pomocą wykresu liniowego, średnich arytmetycznych danego wskaźnika finansowego, obliczonych dla grupy przedsiębiorstw wypłacalnych i niewypłacalnych.