MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena

Cel i zakres MSR nr 39

Zgodnie z zapisami MSR nr 39 celem standardu jest określenie zasad ujmowania i wyceny aktywów finansowych i zobowiązań finansowych, a także niektórych umów kupna lub sprzedaży niefinansowych składników majątkowych. Wymagania dotyczące prezentacji informacji o instrumentach finansowych zostały określone w MSR 32 Instrumenty finansowe: prezentacja, natomiast wymagania dotyczące ujawniania informacji o instrumentach finansowych ujęto w MSSF 7 Instrumenty finansowe: ujawnianie informacji.

Standard ten znajduje zastosowanie w odniesieniu do wszystkich instrumentów finansowych, z wyjątkiem:

• udziałów w jednostkach zależnych, stowarzyszonych lub wspólnych przedsięwzięciach. Jednostki stosują MSR 39 do instrumentów pochodnych powiązanych z udziałami w jednostkach zależnych, stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach, jeżeli instrumenty te nie podlegają definicji instrumentu kapitałowego jednostki zgodnie z MSR 32;
• skutków transakcji umów leasingowych, chyba że dotyczą one:
  • należności leasingowych wykazanych przez finansującego podlegających zasadom wyłączania i aktualizacji z tytułu utraty wartości,
  • zobowiązań z tytułu leasingu finansowego wykazanych przez korzystającego podlegających wyłączaniu zgodnie z MSR 39,
  • instrumentów pochodnych wbudowanych w umowy leasingowe podlegających postanowieniom dotyczącym wbudowanych instrumentów pochodnych;
  • transakcji związanych z programem świadczeń pracowniczych,
  • instrumentów finansowych wyemitowanych przez jednostkę, spełniających definicję instrumentu kapitałowego,
  • praw i obowiązków wynikających z tytułu umów ubezpieczeniowych, umów wchodzących w zakres MSSF 4,
  • w przypadku łączenia się spółek – umów dotyczących zapłaty warunkowej, ale odnosi się to jedynie do jednostki przejmującej,
  • umów kupna/sprzedaży w przypadku łączenia sięjednostek,
  • zobowiązań do udzielenia pożyczki innych niż zobowiązania do udzielenia pożyczki opisane w paragrafie 4 MSR nr 39,
  • instrumentów finansowych, do których odnosi się MSSF 2,
  • praw do płatności ujmowanych jako rezerwa, zgodnie z MSR 37.

Zgodnie z paragrafem 4 MSR nr 39 przepisy standardu dotyczą również zobowiązań do udzielenia pożyczki, które:

• jednostka wyznaczyła jako zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy,
• mogą być rozliczane netto w środkach pieniężnych bądź poprzez dostarczenie lub wyemitowanie innego instrumentu finansowego,
• są poniżej rynkowej stopy procentowej.

MSR nr 39 dotyczy również kontraktów kupna lub sprzedaży składników niefinansowych, które mogą być rozliczone netto w środkach pieniężnych lub innych instrumentach finansowych lub poprzez wymianę instrumentów finansowych.