Alokacja ceny nabycia według MSSF 3
Jednym z coraz częściej stosowanych sposobów na rozwój przedsiębiorstwa są transakcje, takie jak fuzje oraz przejęcia innych podmiotów gospodarczych. Operacje te szczegółowo reguluje Międzynarodowy Standard Sprawozdawczości Finansowej 3: Połączenie jednostek gospodarczych, zgodnie z którym transakcja przejęcia podmiotu gospodarczego opiera się na procesie alokacji ceny nabycia.
Przedsiębiorstwa, które obowiązuje wymóg sporządzania sprawozdań finansowych zgodnych z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej, przy transakcjach fuzji lub przejęciach innych podmiotów gospodarczych, muszą pamiętać o przeprowadzeniu procesu alokacji ceny nabycia zgodnie z MSSF 3.
Alokacja ceny nabycia – czym jest i kogo obowiązuje?
Alokacja ceny nabycia (z ang. Purchase Price Allocation, w skrócie PPA) to proces polegający na identyfikacji i oszacowaniu wartości godziwej majątku przedmiotu przejmowanego, a następnie ukazaniu ich w bilansie przedmiotu przejmującego, według określonej wartości na dzień przejęcia. Różnica pomiędzy ceną nabycia a wartością godziwą zidentyfikowanych aktywów powinna zostać wykazana w postaci wartości firmy.
Rozliczenie transakcji przejęcia poprzez alokację ceny nabycia
Rozliczenie transakcji przejęcia poprzez alokację ceny nabycia jest procesem złożonym, który polega na wykonaniu następujących czynności:
- identyfikacji jednostki przejmującej;
- wycenie kosztu połączenia jednostek gospodarczych;
- przypisaniu na dzień przejęcia kosztu połączenia jednostek gospodarczych przejmowanym aktywom oraz branym na siebie zobowiązaniom i zobowiązaniom warunkowym;
- konsolidacji sprawozdań finansowych.
Identyfikacja jednostki przejmującej
Identyfikacja jednostki przejmującej polega na określeniu, które z przedsiębiorstw biorących udział w transakcji jest podmiotem przejmowanym, a który przejmującym. Jednostka przejmująca to ta, spośród łączących się jednostek, która obejmuje kontrolę nad pozostałymi łączącymi się jednostkami. Zgodnie z MSSF 3 kontrola to zdolność kierowania polityką finansową i operacyjną jednostki lub przedsięwzięciem w celu osiągania korzyści z jej działalności. Zakłada się, że jedna z łączących się jednostek obejmuje kontrolę nad inną łączącą się jednostką, gdy przejmuje większość ogólnej liczby głosów w organach stanowiących tej jednostki, chyba że można wykazać, że taka własność nie stanowi kontroli. Zdarza się, iż identyfikacja jednostki przejmującej może sprawiać trudności. Wówczas należy kierować się występującymi przesłankami jej istnienia, np.:
- jeżeli wartość godziwa jednej z łączących się jednostek jest znacząco wyższa od wartości godziwej drugiej łączącej się jednostki, jest prawdopodobne, że jednostka o wyższej wartości godziwej, to jednostka przejmująca;
- jeżeli połączenie jednostek gospodarczych przeprowadza się w drodze wymiany zwykłych instrumentów kapitałowych z prawem głosu na środki pieniężne lub inne aktywa, jest prawdopodobne, że jednostka wydająca środki pieniężne lub inne aktywa, to jednostka przejmująca;
- jeżeli połączenie jednostek gospodarczych sprawia, że kierownictwo jednej z łączących się jednostek ma możliwość zdominowania doboru zespołu kierowniczego połączonej jednostki, jest prawdopodobne, że jednostka, której kierownictwo ma taką możliwość, to jednostka przejmująca.
Wykorzystałeś swój limit bezpłatnych treści
Pozostałe 61% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników portalu. Zaloguj się, wybierz plan abonamentowy albo kup dostęp do artykułu/dokumentu.
Zaloguj się
